مرگ گیبسون در پنجاه و پنجمین سالگرد شاید قدرتمندترین عملکرد او بود ، وقتی که او در بازی 1 از سری جهانی 1968 در برابر دیترویت توانست رکورد 17 ضربه جهانی را به ثبت برساند.

برنده دو بار جایزه Cy Young که یکی از رقابتی ترین سازهای بیس بال است ، کل 17 سال فعالیت خود را در سنت لوئیس سپری کرد و در مسابقات قهرمانی 1964 و 67 به عنوان MVP سری جهانی انتخاب شد. کارتها در سال 1968 خیلی کوتاه آمدند ، اما گیبسون به عنوان MVP لیگ ملی انتخاب شد و حریفان را به خوبی تعطیل کرد به طوری که بیس بال از ترس تکرار این اتفاق ، قوانین را تغییر داد.

گیبسون کمتر از یک ماه پس از مرگ یک هم تیمی قدیمی ، لو بروک ، بازیکن برجسته تالار مشاهیر درگذشت. تام سیور ، یکی دیگر از بازیکنان برجسته دوران او ، در اواخر ماه اوت درگذشت.

“یادیر مولینا” ستاره ستاره کاردینالز گفت: “من فقط اخبار مربوط به از دست دادن باب گیبسون را شنیدم و این یک افسانه سخت است. شما می توانید یک بازی را از دست بدهید ، اما وقتی پسری مثل باب گیبسون را از دست می دهید ، سخت”. “باب خنده دار ، باهوش بود ، انرژی زیادی به ارمغان می آورد. وقتی صحبت می کرد ، شما گوش می دادید. خوب بود که هر سال او را دوست داشته باشید. ما یک بازی را می بازیم ، یک سری را از دست می دهیم ، اما مسئله سخت این است که ما یک بازیکن عالی را از دست دادیم مرد.”

در اوج خود ، گیبسون ممکن است با استعدادترین شروع کننده همه کاره در تاریخ باشد ، نه بار برنده دستکش طلایی که به رغم تحویل شدید و گسترده ، پرسه می زد تا زمین را بدزدد و او را به سمت اولین پایه تپه سوق دهد. و یک ضربه محکم که دو بار در یک فصل پنج خانه را اجرا کرد و در سال 1970 ، 0.303 را ضرب و شتم داد ، زمانی که او همچنین دومین پیروزی جوان خود را بدست آورد.

او با میانگین 19 برد سالانه از سال 72 تا 1963 ، او 251-174 را با 2.91 ERA به پایان رساند و تنها دومین پارچ بود که به 3000 اعتصاب رسید. او به اندازy سندی کوفاکس یا از زوایای خوان ماریچال پرتاب نکرد ، اما خفاش ها هرگز فراموش نکردند که چگونه به آنها خیره شد (یا چشمانش را زل زد ، چون نزدیک بین بود) انگار یک امتیاز قدیمی را حل می کند.

گیبسون بازیکنان حریف و بعضی اوقات هم تیمی های خود را جسارت می کرد که جرات صحبت با او را در روزی داشتند که او زمین بازی می کرد و حتی به خانواده خود نیز رحم نکرد.

او یک بار به راجر آنجل از نیویورک گفت: “من چند صد بازی تیک تاک با دختر کوچکم انجام داده ام و او هنوز مرا کتک نزده است.” “من همیشه مجبور به پیروزی بودم. باید برنده شوم.”

گیبسون به همان اندازه منظم و بی تاب ، آنقدر سریع کار کرد که وین اسکالی ، مجری برنامه ، به شوخی گفت که انگار ماشینش پارک دوبل است ، زمین را بلند کرد. او هیچ توصیه ای برای مشاوره نداشت ، هر وقت تیم مک کارور یا هر کس دیگری که به فکر بازدید از تپه بود فکر می کرد.

گیبسون گفت: “تنها چیزی که شما در مورد زمین زدن می دانید این است که نمی توانید آن را بزنید.”

تمرکز وی به حدی بود که به نظر می رسید در سال 1968 در راه رسیدن به یک رکورد ضربات تک بازی در سری جهانی (پیشی گرفتن از 15 سندی کوفاکس) در سال 1968 غافل بود تا اینکه مک کارور او را متقاعد کرد که به تابلوی امتیازات نگاه کند.

در طول فصل عادی ، گیبسون 9 بار بیش از 200 ضربه زد و چهار بار لیگ برتر را در ضربات ایستگاهی هدایت کرد و در 56 کار در حرفه خود به پایان رسید. در سال 1968 ، سیزده از 22 پیروزی وی خاموش بود و همین امر باعث شد تا مک کارور گیبسون را “خوش شانس ترین پارچ من که دیده ام” بنامد.

او ، به نوعی ، حتی در بعد از فصل نیز بزرگتر بود و با 81/1 ERA و 92 ضربه اعتصابی در 81 نوبت 7-2 به پایان رسید. با وجود تسلط بر ببرها در افتتاحیه سری 1968 ، آن سال با شکست در بازی 7 به پایان رسید – که به دلیل یک بازی نادرست نادرست از طرف کرت سیل ، بازیکن ستارگان ستاره ، و بازنویسی قوانینی که مدتها از آن متنفر بود ، خسارت دید.

ستاره “سال پارچ”

گیبسون 1.12 ERA در فصل عادی سومین کمترین میزان برای هر پارچ شروع کننده از سال 1900 و با در نظر گرفتن بهترین برای هر بازیکن مبتدی در دوره پس از مرگ مرده ، که از دهه 1920 آغاز شد ، بود.

عملکرد وی در سال 1968 ، برجسته ترین صحنه به اصطلاح “سال پارچ” ، مسئولان را نگران این موضوع کرد که هواداران از این همه بازی 1-0 خسته شده اند. آنها در سال 1969 تپه را از 15 به 10 اینچ پایین آوردند و منطقه اعتصاب را کوچک کردند.

گیبسون بعداً اظهار داشت: “من عصبانی شدم” ، اگرچه او چندین سال در پارچ برتر باقی ماند و در سال 1971 تنها پرتاب كننده ممنوع خود را علیه پیتسبورگ پرتاب كرد.

گیبسون یک لیگ حرفه ای طولانی مدت داشت حتی اگر او خیلی شکوفا بود و در اوایل 30 سالگی در سال 1968 بود. در سال 1957 به عنوان یک بازیکن آزاد آماتور توسط Cards امضا شد ، او در کنترل خود مشکل اولیه داشت ، مشکلی که با توسعه یک مشکل حل شد از بزرگترین لغزنده های بیس بال ، همراه با یک منحنی برای رفتن به سرعت توپ سریع او. او هنگامی که خمیرها خیلی نزدیک بشقاب بودند ، او می دانست چگونه پرتاب کند و چگونه به جای دیگر هدف بزند.

هانک آرون یکبار به داستی بیکر ، هم تیمی Atlanta Braves ، در مورد گیبسون مشاوره داد.

به گزارش بوستون گلوب ، آرون گفت: “در برابر باب گیبسون حفاری نکنید ؛ او شما را زمین خواهد زد.” “اگر مادربزرگ خودش جرات کرد او را به چالش بکشد ، او را زمین می زد. به او خیره نشو ، به او لبخند نزن ، با او حرف نزن. او این را دوست ندارد. اگر اتفاقی در خانه دوید ، خیلی آهسته دوید ، خیلی سریع دوید. اگر اتفاقاً می خواهید جشن بگیرید ، ابتدا وارد تونل شوید. و اگر او به شما برخورد کرد ، تپه را شارژ نکنید ، زیرا او یک بوکسور دستکش طلایی است “

دومین بازیکن سیاه پوست برای برنده شدن Cy Young

فقط دومین بازیکن سیاه پوست (بعد از دون نیکومب) که برنده جایزه Cy Young شد ، وقتی اصرار بر خلاف آن داشت از او الهام گرفت. گیبسون خود را به عنوان “یک سیاه پوست سرسخت و لجوج” توصیف می کند که این ایده را که الگوی هرکسی است مورد تحقیر قرار می دهد و یک بار روی قفسه خود تابلویی با عنوان “من تعصب ندارم ، از همه متنفرم” قرار داد.

اما او به تنوع نژادی و کار تیمی کارتها ، نمادی قدرتمند در دوران حقوق مدنی ، و نقش خود در تضمین عدم زندگی بازیکنان در خانه های جداگانه در طول فصل ، افتخار می کرد.

او نزدیک به مک کارور ، تنسی بود که گیبسون را به چالش می کشید و تعصبات خود را به چالش می کشید ، و رهبر معتبر باشگاهی که سفیدپوستان (مک کارور ، مایک شانون ، راجر ماریس) ، بازیکنان سیاه (گیبسون ، براک و سیل) و اسپانیایی زبان ها ( اورلاندو سپدا ، جولیان خاویر).

گیبسون در “Pitch by Pitch” که در سال 2015 منتشر شد نوشت: “تیم ما ، به عنوان یک کل ، هیچ تحملی در برابر بی احترامی قومی یا نژادی نداشت.” پاس رایگان گرفتم. “

پارچ کاردینال ها ، جک فلاهرتی ، که سیاه پوست است ، در سالهای اخیر به گیبسون نزدیک شد. راست دست ها اغلب صحبت می کردند ، فلاهرتی 24 ساله از بزرگانی که شماره 45 را می پوشید توصیه می کند.

فلاهرتی ، پارچ گمشده کاردینال ها جمعه شب گفت: “این یکی صدمه می زند.” “او یک افسانه است ، اول از همه و همه ، کسی که من آنقدر خوش شانس بودم که از او یاد گرفتم. شما این فرصت را ندارید که از کسی از آن کالیبر و کسی که خیلی خوب بود یاد بگیرید.”

وی گفت: “من از سلامتی وی و جایی كه او بود مراقب بودم. من واقعاً امیدوار بودم كه امروز قرار نباشد. من قصد داشتم امروز پیراهن او را به میدان بروم اما خلاف آن تصمیم گرفتم.”