خطر آفرین میباشد زیرا زمانی مغز شما احساس نماید که موضوعی را می دانید دیگر چیزی یاد نمی گیرد. درصورتیکه فروتن نباشید، نمی توانید از اشخاصی که حرفه ابلاغ خوبی دارا هستند درس یاد بگیرید ولی چنانچه خودپرستی را کنار بگذارید برای تقویت رشته بیانتان میتوانید خودتان را حیاتی کسانی احاطه نمایید که خوبتر از شما هستند و از همجواری اصلی آنها درس های زیادی یاد بگیرید و مهارتتان را افزایش دهید. همین کتاب اندک حجم برای اشخاصی متن شده است که میخواهند از اقتدار حرف به کارگیری کنند. در واقع اولین مرحله از سخنوری به بضاعت ما در عالی گوش کردن به سخنان دیگران فن ابلاغ ترکی بازمیگردد. بضاعت و توان یا در واقع به عبارتی مهارت چه گفتن در واقع به معنای بضاعت و توان کلام گفتن اهمیت تکیه بر اطلاعات کافی و تمام در دوران و مکان مناسب میباشد به نحوی که بتوانیم منظور خویش را به میزان قابل قبول به مخاطب خویش منتقل کنیم. ما هیچوقت نمیتوانیم ارزشمندترین مطالب را بازبانی گنگ و غیر قابل فهم و شعور به مخاطب انتقال دهیم. هرگز نمیتوانیم سوای فکر کردن از واژه و کلمه های مطلوب به کار گیری کرده و نظر مخاطب را جلب کنیم. چنانچه من سرشار از علم و تجربه باشم ولی نتوانم به مهربانی آن را انتقال دهم و یا این که به علت کمرویی حرفم را نزنم و آنگاه خودم را دائما سرزنش کنم آیا به مقصود و رده به حق خودم خواهم رسید ؟ ممکن میباشد هدف ما از ابلاغ مطلبی مثبت و به نفع مخاطب باشد اما کلیدی بکارگیری لحنی نامناسب، حسی منفی را به وی منتقل کرده و از برقراری ارتباطی اثرگذار و مثبت بازبمانیم. بنابراین مطلقا در صحبت خویش از طنز و شوخ طبعی ولی از گونه محترمانه و فتخر آن به کارگیری کرده و رگ خواب مخاطب را بدست میگیرد. به جهت مثال اکر ما بتوانیم به هنکام سخن گفتن، موقعیت تن خود را در موقعیت بالا و خارج قراردهیم به این معنی که سر خود را تماما بالا گرفته و شانه های خویش را صاف کنیم ، علاوه بر اینکه در نظر دیگران فردی مصمم و بااعتماد به نفس بالا شناخته خواهیم شد بلکه با این وضعیت می تونیم از روشهای تنفسی عمیقتر بهره برده و همچنین بتوانیم استرس خود را در اختیار گرفتن کنیم. مورد قضیه اهمیت اینجاست که رشته بیان هیچ گاه به معنای خوش صدا بودن، پرحرفی و حاضر جوابی نیست و همین ما نیستیم که مشخص و معلوم می کنیم که صاحب همین مهارت هستیم بلکه دیگران میتوانند راجع‌به همین مسئله درباره ما اظهار حیث کنند. ولی لازم می باشد بدانیم که استفاده از طنز و شوخی نظیر خط مش رفتن بر روی یک تار موست و هرگونه زیاده روی، بی تدبیری و سوء مدیریت، سخنران را به سقوطی وحشتناک دچارمیسازد.