ارل کاکرین آخرین روز خود را در روز جمعه به عنوان دبیر کل فوتبال کانادا رقم زد و نه به عقب.

اولویت های او اکنون گذراندن وقت با همسر و دو فرزندش و یافتن یک چالش جدید است. اما کاکرین از زمان اعلامیه 20 آوریل مبنی بر کناره گیری او از مقام ارشد ستادی هیئت حاکمه، زمان زیادی برای تأمل دارد.

کاکرین آخرین مقام رسمی فوتبال کانادا است که سازمان تحت محاصره را ترک کرد. نیک بونتیس در ماه فوریه از ریاست‌جمهوری استعفا داد و اذعان کرد که برای دستیابی به صلح کاری با تیم‌های ملی به تغییراتی نیاز است.

کاکرین می گوید که برای او اینطور نبود.

او به Canadian Press گفت: “نه، من فکر نمی کردم که نیاز به صدای متفاوتی داشته باشد. فکر نمی کردم که مانعی برای من باشد.” “این واقعاً تصمیمی بود که از بسیاری جهات شخصی بود، در مورد اینکه من به دنبال خودم باشم.”

وی افزود: «این در مدت زمان نسبتاً کوتاهی زیاد بوده است. “از برخی جهات این یکی از دلایلی است که من نیاز داشتم کمی روی خودم تمرکز کنم و اینکه چرا باید روی اطمینان از اینکه در فضای مناسب سر قرار دارم تمرکز می کردم. و اینکه چرا در نهایت تصمیم گرفتم که این کار درستی است. دور شوید، نه فقط برای من از نظر روحی، جسمی، عاطفی، بلکه برای خانواده‌ام.

او اضافه کرد که این کار نیز ارزشمند بوده است.

«اولین دبیرکلی بودن در 36 سال گذشته است [a men’s] جام جهانی و شنیدن پخش سرود ملی لحظاتی است که هرگز فراموش نمی کنم، شنیدن آن جمعیت در دوحه قبل از بازی بلژیک خاطره ای است که برای همیشه در ذهن من حک خواهد شد.

او همچنین به فشار به سمت برابری و تلاش برای تبدیل آن به بخش مرکزی توافقنامه چانه زنی جمعی با تیم های ملی اشاره کرد.

“آنها چالش برانگیز بوده اند. و این تاثیر خود را بر من گذاشته است. این تاثیرات خود را بر روی افراد اطراف من گذاشته است. اما من این کار را دوباره انجام خواهم داد، زیرا برخی از این چیزها بسیار مهم هستند – برای این سازمان، برای افرادی که بازی می کنند. در آن.”

کاکرین می گوید “هیچ چیز خاصی” در افق او وجود ندارد.

او گفت: “من مدتی را برای خودم اختصاص خواهم داد.”

تماشا | بازجویی از مدیران فوتبال کانادا در مورد رفتار با تیم زنان:

مدیران فوتبال کانادا در مورد رفتار با تیم زنان مورد بازجویی قرار گرفتند

مدیران Canada Soccer توسط نمایندگان مجلس در مورد رفتار آنها با تیم فوتبال زنان در اتاوا مورد سوال قرار گرفتند. یکی از مدیران می گوید که او از کریستین سینکلر عذرخواهی کرد، زیرا کریستین سینکلر او را به دلیل استفاده از الفاظ جنسی جنسی برای یادآوری یک مکالمه فراخواند.

این شامل نگاه به آینده و تلاش برای انجام کارهای خوب است.

“من راهی پیدا خواهم کرد که تغییرات را به شدت تحت تاثیر قرار دهم و همه چیز را بهتر کنم، چه در ورزش ایمن، چه مقابله با نفرت، چه چالش های حاکمیتی و چه مسائلی که در نهایت مجبور شدیم از آنها عبور کنیم. در دو دهه گذشته، فکر می‌کنم می‌توانم تأثیر مهمی در نحوه اصلاح و بهبود اوضاع برای مردم داشته باشم.

“من مشتاقانه منتظر آنچه در آینده برای من خواهد بود.”

کاکرین در ژوئیه گذشته پس از کناره گیری پیتر مونتوپولی، مدیر عامل جام جهانی 2026 کانادا، سمت دبیرکلی را برعهده گرفت. اما کاکرین در دو دوره به سال 2001، نقش های مختلفی در هیئت حاکمه داشته است.

او بلافاصله متوجه شد که پایش توسط بازیکنان خودش روی آتش نگه داشته شده است. تیم‌های مردان و زنان در روز اعلام استخدام، بیانیه‌ای مشترک صادر کردند و از Sport Canada خواستند تا رویه‌های حاکمیتی Canada Soccer و توافق آن با Canada Soccer Business را بررسی کند.

مناقشه کارگری همچنان در کانون و محور قرار دارد.

کوکرین گفت: “ما در تلاش هستیم تا چیزی را که از بسیاری جهات نابرابر است، در سراسر جهان در ورزش خود برابر کنیم.” “و نه فقط در ورزش ما، در هر ورزشی. همیشه قرار بود یک چالش باشد و یک چالش خواهد بود. اما دوباره این کار کاملاً درستی است و من افتخار و خوشحال بودم که این چیزی بود که ما تعبیه کردیم. وارد بحث های ما شود.”

او همچنین معتقد است که در مه مناقشه کارگری گم شده است، این واقعیت است که “از بسیاری جهات ما در سطح جهانی جلوتر از منحنی هستیم.”

و من فکر می‌کنم که انجمن‌های دیگر، ورزش‌های دیگر می‌توانند از گام‌هایی که طی چند ماه، سال‌های گذشته برداشته‌ایم، چیزهای زیادی بیاموزند.»

کاکرین گفت در حالی که تیم زنان با موفقیت غریبه نیست، ظهور تیم مردان “نسبتاً سریع به سراغ مردم آمد.”

و من فکر می‌کنم که سازمان برای خود پایه‌ای به اندازه کافی قوی ایجاد نکرده بود که بتواند در نهایت برای آن آماده شود. اما فکر می‌کنم این موضوع حتی عمیق‌تر هم می‌شود. در طول چندین سال گذشته، عدم همسویی و عدم همسویی وجود داشته است. عدم درک کل چشم انداز فوتبال در مورد مسیری که همه ما می خواستیم به آن برویم.”

در حالی که برای ادامه موفقیت در زمین تلاش می کرد، Canada Soccer متوجه شد “در تلاش برای مدیریت و هماهنگ کردن سیستمی است که در برخی موارد احساس می شود در طول چندین سال گذشته به اندازه کافی درگیر نبوده اند.”

او معتقد است که برخی گفتگوها، از مسائل منطقه ای گرفته تا توسعه برنامه زنان، باید زودتر انجام می شد و برای دستیابی به این همسویی و هدف مشترک “به مراتب فراگیرتر” بود.

کاکرین به کاری که Canada Soccer در زمینه صدور مجوز باشگاه انجام داده است، به عنوان یک دستاورد بزرگ در کمک به ایجاد چارچوبی برای موفقیت باشگاه ها از پایه اشاره می کند. این شامل عناصر ورزش ایمن است.

او گفت: “برای اینکه بتوانیم به باشگاه ها بگوییم “اینجا یک جعبه ابزار برای شماست تا به پیشرفت خود کمک کنید و شروع به تعیین اهداف آرزویی در مورد آنچه می خواهید باشید.”

او افزود: “ما نیازی به کمیته میراث نداشتیم تا برخی از کارهایی را که می‌خواستیم از منظر ورزش ایمن انجام دهیم، انجام دهد و شروع به اجرای آن کند. ما آن‌ها را سال‌ها پیش آغاز کرده بودیم.”

اما او بازیکنان را به خاطر فشار برای گزارش مک لارن که در ژوئیه گذشته منتشر شد، اعتبار می‌داند. گزارش 125 صفحه ای مک لارن گلوبال اسپورت سولوشن به این نتیجه رسید که Canada Soccer اتهامات آزار جنسی در سال 2008 علیه باب بیراردا، مربی آن زمان زنان زیر 20 سال را “مورد سوءاستفاده” قرار داده است.

بیراردا، مربی سابق ونکوور وایت کپس و فوتبال کانادا، نوامبر گذشته به دلیل جرایم جنسی به حدود 16 ماه زندان محکوم شد.

کاکرین این گزارش را یک “لحظه محوری” برای سازمان می نامد که به آن امکان می دهد خود ارزیابی کند – “خوب را بپذیرید، اما سپس توصیه ها را بپذیرید و نه فقط توصیه ها را بپذیرید، بلکه بر اساس آن توصیه ها بنا کنید تا بتوانیم این ورزش را ایمن تر کنیم. نه تنها در کشور بلکه شاید نمونه ای درخشان برای همه باشد.”